மனம்விட்டு சில வார்த்தைகள்...

"டேய்! காயத்ரிக்கிட்ட பேச மாட்டேன்னு சொன்னியாமே? என்னடா சண்டை உங்களுக்குள்ள?" அம்மா கத்தினாள். " நீ சும்மா இரும்மா. இதுல தலையிடாதே. இப்பவே அடக்கி வச்சாதான் போற இடத்துல ஒழுங்க இருப்பா". அம்மாவை அடக்கினான்.

"இனிமே நான் சண்டை போட மாட்டேன்டா , என்கிட்ட பேசுடா. நீ சாரி கூட கேக்க வேண்டாம்". கெஞ்சினாள் அவள். காதில் விழாதது போலே கிளம்பி சென்றான் அவன்.

சில நாட்களுக்கு பிறகு, நண்பர்களுடன் கல்லூரி சுற்றுலாவில்,

" என்னடா எங்ககிட்டலாம் பேச நேரமே கிடைக்காதா உனக்கு? எப்பவுமே அவ பின்னாடியே சுத்துற" நண்பனிடம் கத்தினான் அவன். " டேய் சத்தமா பேசாதடா. அவ காதுல விழ போகுது" பதறியப்படியே சொன்னான் நண்பன். " கேட்டா கேக்குது. அவளுக்கு என்னமோ பயப்படுற?" மீண்டும் சீண்டினான் அவன்.

"அவனை எதுக்கு இப்போ சீண்டுற? எதுவா இருந்தாலும் என்கிட்ட நேரா கேளு?" அவனை மடக்கினாள் அவள். நண்பன் பேசாமல் நின்று கொண்டிருந்தான். " நான் உன்கிட்ட ஒண்ணும் பேச தேவை இல்ல" - அவளிடம் சொல்லிவிட்டு , " பெரிய பருப்பு மாதிரி வந்த்துட்டா" என்று முனும்முனுத்தான். கேட்டுவிட்டது அவளுக்கு. பொங்கிய கண்ணீரை மறைத்து கொண்டே பேருந்தில் சென்று அமர்ந்தாள்.

அன்று இரவு, "டேய் என்னடா நீ.அவகிட்ட போய் அந்த மாதிரியா பேசுவ? . பாவம்டா அவ. " - வருந்தினான் நண்பன். " என்னடா ரொம்ப தான் பரிஞ்சு பேசுற?" - எகத்தாளித்தான் அவன். " இத்தன நாள் நம பழகிருகோம், என்னைவிட அவ தான் பெருசா போய்ட்டால்ல இப்போ" இரக்கமில்லாமல் நட்ப்பென்னும் உரிமையை கொண்டாடினான், அதன் பெருமை தெரியாதவன்.

" டேய் அதுக்கில்லடா ." - பேச வாயேடுத்தவனை அடக்கினான். " உனக்கு நான் வேணுமா இல்ல அவ வேணுமான்னு முடிவு பண்ணிக்கோ" - கர்ஜித்து சென்றான்.

இரண்டு நாட்கள் ஓடியது. வகுப்பறையில் நண்பனும் அவளும் பேசிக்கொள்வதாக தெரியவில்லை. அவனுக்கு உள்ளுர சந்தோஷமாக இருந்தது. என்றாலும் அவர்களை பிரித்தது தப்போ என்று தோன்றியது. நண்பனின் வாடிய முகம் அவனையும் வருத்தியது.

முடிவ்வெடுதவனாய் அவளிடம் சென்றான். " உன்கிட்ட கொஞ்சம் பேசணும். class முடிஞ்சதும் wait பண்ணு." சொல்லிவிட்டு நகர்ந்தான். "டேய் என்னடா பேச போற. இன்னும் எதுவம் குட்டைய்ய குழப்பாத, please. " கெஞ்சினான் நண்பன். அவனை ஒருமுறை உற்று பார்த்துவிட்டு சென்றான் அவன்.

மாலை, அவள் வகுப்பறையில் காத்திருந்தாள். " உனக்கு அவன் எப்படின்னு எனக்கு தெரியாது, ஆனா அவன் எனக்கு more than a friend. I;m bit possesive when it comes to my friendship. இதுவரைக்கும் நான் யார்கிட்டயும் போய் மன்னிப்பு கேட்டதில்லை. ஆனா என்னால அவன் கஷட்டப்படுறதை நான் விரும்பல. நான் எதாச்சும் தப்பா பேசிருந்தா என்ன மன்னிச்சுடு." சொல்லிவிட்டு அவளின் பதிலை எதிர்பார்க்காமல் வெளியே சென்றான்.

" டேய். thanks -டா. எனக்கு நீங்க இரண்டுப் பேருமே ஒன்னு தான் " நன்றி சொல்லிகொண்டிருந்த நண்பனை புறம் தள்ளி ஏதோ உணர்ந்தவனாய் hostel- லை நோக்கி ஓடினான்.

" Hello! சாரி அக்கா ! "பேச முடியாமல் அழுதான் அவன். "டேய் ஏன்டா அழற ஒண்ணும் இல்லடா ராஜா. விடு நீ தான சண்டை போட்ட. அழாதே. நீ பேசியதே எனக்கு ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கு." போனில் சமாதானம் சொன்னாள் அவன் அக்கா.

Looking Back...

First thing first; என் அருமை கிறிஸ்துவ நண்பர்களுக்கு என்னோட இனிய மனமார்ந்த Christmas நல்வாழ்த்துகள் .

ரொம்ப நாலா எந்த போஸ்டும் போடலியேனு நம்பள மறந்திட கூடாதுனு இந்த post போடுகிறேன். இப்போ நாம என்ன பண்ணலாம் , Top movies, songs இதெல்லாம் , SUN, VIJAY, RAJ-nu குத்தகைக்கு எடுத்திடாங்க. என்ன பண்ணலாம் யோசிச்ச போது இந்த 2007 -ல பெருசா நம்ம செஞ்சி கிழிச்சது என்னனு ஒரு அலசு அளசலாம்னு தோணுச்சு . இதோ உங்களுக்காக , 2007 ஒரு பார்வை.

• இந்த வருஷத்தோட highlight, second innings of my career life. B-School முடிச்சு 3 months வெட்டியா OB அடிச்சதுக்கு பிறகு , got my Joining Date. எப்படியோ பிள்ளையருக்கு உடைச்ச தேங்காய் வீணாப்போகாம எனக்கு பிடிச்ச Dept-லேயே என்னை போட்டாங்க. அது வரைக்கும் சந்தோஷம் .



• எத்தனையோ தடவ நான் அம்மாவுக்கு surprise கொடுத்திருந்தாலும் , இந்த varusha தீபாவளி was really a great surprise for her. I still remember her experssion on face when I gifted the saree to her. அதுக்கு விலையே இல்லீங்க.



• வாழ்க்கைல நாம miss பண்ணுறது எவ்வளவோ இருந்தாலும் , college days என்னைக்குமே ஒரு புது அனுபவம் தான். Fortunately I had an oppurtunity to enjoy once again. மொத்த college staffs & juniors எங்களுக்கு கொடுத்த வரவேற்பு , I just can't express in words. My B-School gave entirely different perspective of learning from what I saw in Engineering.



• இந்த வருஷத்தோட total failure was when my sister came to bangalore. அவள் சொல்லும் போது எல்லாம் நம்பாம எங்க வீட்டு குட்டிச்சாத்தான் will take care for 3 days in பெங்களூர் சவால் விட்டு மாட்டிக்கிட்டது . பசங்க குறும்பு பண்ணுறது சகஜம் , ஆனா குறும்பே பையனா பொறந்த என்ன பண்ணுறது ? முடியலடா சாமி!



• எங்க வீட்டுக்கு பக்கத்துல இருக்கிற park-ல உர்காந்துகிட்டு என்னோட friend-க்கு ஓடி போய் கல்யாணம் பண்றதுக்கு பெருசா idea போட்டு கொடுத்தது . Atlast அந்த பொண்ணு வீட்ல சொன்ன மாப்பிள்ளையை கட்டிகிட்டு US போய்ட்டா , நம்ம பையன் கொஞ்ச நாள் தாடி வச்சிட்டு , இப்போ அடுத்த figure set பண்ண கிளம்பிடான் . Idea கொடுத்த நான் தான் இப்போ இந்த மாதிரி மொக்க post போட்டுகிட்டு இருக்கேன்.



• இந்த வருஷத்தோட இன்னொரு highlight, visible blog எழுத ஆரம்பிச்சது. Gmail id கிடைச்ச சமயத்துல எனக்கு நானே நிரைய invitation அனுப்பி create பண்ணின user id வச்சி நிரைய blog open பண்ணிருக்கேன், but GUNDUMAMA-வுக்கு இருக்கிற மவுசு வேற எந்த id-கும் இல்ல. Thanks to sriprasad, then my classmate now my collegue for choosing a good nick name for me :) எனக்கே சொல்லுறதுக்கு கொஞ்சம் கூச்சமாதான் இருக்கு , but to say in short GUNDUMAMA RETURNS :D



• ஒரு விஷயத்த தொடங்கிறதுக்கு அதை பத்தி முழுசா தெரியனும்னு அவசியம் இல்லை, you should be bold enough to try it out - அப்பிடினு சொல்லி , மொத்த server-யும் என்கிட்ட கொடுத்து, you can bring up the system easily-னு encourage பண்ணின என்னோட boss துணிச்சல். கொஞ்சம் miss ஆகிருந்தாலும் 40K total loss. But என் மேல வச்ச நம்பிக்கைய காப்பாத்தி கொடுத்ததை நினைச்சு நான் சந்தோஷபடுகிறேன்



• ரொம்ப மாசமா சாட்டிங்களில், mailலயுமே பேசிக்கிட்டு இருந்த friends கூட phone பண்ணி பேசுற அளவுக்கு upgrade ஆனது. Waiting for 2008 to create a platform to meet. Are you hearing my dear?? ;)

இப்படி எவ்வளவோ எழுதலாம் , ஆனா நீங்க இப்பவே களைச்சிப் போய்டீங்கனு தெரியுது So stop பண்ணிக்குவோம்.

திரும்பி பார்த்தால் இந்த வருஷம் எனக்கு ஒரு happiest year-னு தான் சொல்லணும் . But எதாச்சும் சாதிச்சனானு கேட்டா nothing-nu மனசு சொல்லுது . ஒண்ணு நிச்சியம் , இந்த வருஷம் நான் அதிகமா கோபப்படலை , நிரைய பக்குவப்பட்டிருக்கேன் . Created நிரைய new friends. எல்லோருக்கும் என்னால நல்லது செய்யமுடியாது , but அவங்களுக்காக நான் வேண்டிக்கலாம்நீங்களும் உங்க மனச open பண்ணி வைங்க. Just ஒரு smile , it make a sweet morning. எத்தன பேரு உங்க office security கிட்ட good morning சொல்லி இருக்கீங்க? எத்தன பேரு உங்களுக்காக lift-a நிறுத்தி வச்சவருக்கு நன்றி சொல்லிருகீங்க? Just try. ஒரு Thanks, ஒரு good morning நீங்க குறைஞ்சிட மாட்டீங்க . இதுதான் இந்த வருஷத்துக்கான தத்துவம்.

May this 2008 brings peace and prosperity to this world. Wishing everyone a Happy New Year !

హ్యాపీ డేస్

Happened to see a Telugu movie called "Happy Days". A movie by Kammula who directed my favourite movie Godavari and Anand. Simply to put across, he kept up my expectation very well.

The story is all about the college days of 6 friends. I should say director had succeeded in brining all the aspects of 4 year college days in the 3 hour movie. Well, I'm not going to write any review about the movie. You can catch them up here.

What I like in all his movies are, he doesn't show his heorine as the barbie doll coming for two songs and strips off their so called cloths. All the characters will be positive. One scene to say, the hero (some new face, but did a lot good work in the film) tells the heorine at the nasacent stage of friendship, he feels like kissing her. heronie's father hears this up and got upset & was discussing with his wife about the friendship his daughter holding up. The heroine goes up to her father and say, I know this is very difficult to understand, but I think I can handle it very well without harming anyone.

Apparently, they fall in love with each other, which everyone expects. I like the Tyson aka Arjun character who fell in love with the senior gal in the college and managed to get her. Though the director keeps a pause in their relation , he also taken care it doesn't send a wrong message to the audience. Infact it reminds me about one of my College Senior, about whom I was crazy for about 3 years and finally one day caught hold to speak to her. Guess what she asked me?..

"Err..do you study in my Department?"......

Infact she was my first crush I openly admitted to my HOD at one point of time :D . To the higher side, I wrote her name as my Dream Girl on a Souvenir released by our Department. Lucky me, I wasn't barred out the college as she had completed and left by the time.

And about the movie, If you haven't watched any recent college oriented movies after "April Mathathil" then go and watch it. Though story wise it doesn't make any difference, the screenplay and direction stands apart.

I'm eagerly waiting for Kalloori to release in my city. Heard its too good on the same lines. And guess what heroine of both the movies are same . Tammana - I think she started getting good projects ahead.

Book Worm

A couple of weeks back, I went to Landmark in Forum Mall to buy a book to present to my niece. I was searching for some good story books that would suit her age (7). Looking at the huge store with thousands of books, I went nostalgic about my childhood book reading.

When I was studying in my 4 std, I was introduced to "Chacha Choudry" comic, that was the first book, I've read apart from my school books. My mom used to lend it from her office collegues, which heavily helped me to while out my times during holidays.

Later we subscribed to Ambulimama which also went long for a year. Gokulum, which we started subcribing at the age of 11 changed my life from Comical to something realistic. Articles & How-to-do stuff in Gokulum where my favourites. During my 10th Summer holidays, I got registered myself to the local library, which upgraded my reading habit from Children Books to Thrillers & Novels. Those where times I used to LIVE at Libraries. I start from my home at 9:30 after my mom leaves to office and will be back at 1pm for lunch and again start at 3 pm and will be there till 7pm. Novels of N C Mohandas, Rajesh Kumar, Pattukottai Prabhakar , Sujatha etc where my life in those periods.

During my 11 std holidays I started buying books from Chennai Book Fair. The Book fair showed the Dangerous man in me. I bought books for Rs.5000 and completed all (nearly 30) books within 3 months of time. Book fair introduced me to various other authors and poets. Only to Desi :)

During my college days, I had little access to books apart from study related. To improve my English Knowledge, one of my friend suggested to read English Novels of Sheldon. Somehow, I never liked the way SS wrote his books. May due to the fact that I need to carry Oxford Dictionary throughout the completion of novel :D

My favourite in English Authors was James Hadley Chase. Again thrillers and nothing more than that. After joining my first Job, I had liberty to spend on books again, which poped up the terror of buying books for Rs.3K at Book fair.

During my Higher Studies, I used to read all kind of books in my College Library. I had a reputation of borrowing all the books at least once from my library and the effective user of the same :) Though I never claimed to read everything.

Now back to start, finally I chose to buy a TinTin Comic book, which was priced almost 10 % of my monthly salary :) Books are getting costly now-a-days !

Rickshaw - mama

Have you ever travelled in a rickshaw? Those who were born after 1989, this would be a weird word. Almost this rickshaw has become extinct in today's world.



This post is about a small time travel from my school to house when I was studying 7 std. It was a sunday evening, I was returning from my Scouts Camp. My mom asked me to hire a rickshaw and come home on my own. That was my first trip travelling alone. I was bit nervous. I haven't travelled alone anywhere, not even to the neighbourhood shops or houses. I use to play inside our house compound. My mom always asked me to go out & play, but I was afraid.

Everyone left from the school, either with their parents or friends. Unfortunately, I don't have any friends, who passes by my home or near to the area. It was 6:30pm in the evening and I still remember the yellow coloured rickshaw standing outside my school. The rickshaw man was heavily built, with big moustache and a scar near his neck. Being a small, city based boy, like everyone, I was also obssesed by the filmy villans which portraited him very well.

For a moment, I stood outside and school gate and asked my school gaurd to help me out in finding a rickshaw for me. The old man was very kind, he came with me to the rickshawman and asked him whether he can take me to my home which is some 3 km from my school. The rickshaw man accepted and asked for Rs.12 . I opened my bag to check whether I had that much money. I took three Rs 100, five Rs. 50, two Rs.10 and one Rs.5 note. The rickshawman giggled saying, you are rich boy and laughed. Again my inner villanic feeling started daunting me. I felt, this guy is going to steal my money on the way. I said, I don't want rickshaw and I'll go on my own. The gaurd insisted that I won't get anyother rickshaw and I have to walk till my house as it is a sunday evening.

This is even worse. I boarded the rickshaw. The rickshaw man got the address from me and asked me what standard I was studying, what is my name etc.etc. I was not comfortable. I answered everything in one word and kept quiet. In the middle, he turned in another way than the straight route. I was puzzled why he is going in the wrong route. I asked him. He said, this is short cut and we will reach soon. I was again afraid and demanded him to go in the straight route. Becuase I know this short cut would be a abandoned route where you will not be heard by anyone, even in case of any emergency.

The rickshaw man turned back and said, this my rickshaw and I'll decide which way I should go. If you are not willing, you can get down immediately. I don't have choice , becuase finding another rickshaw is difficult. I agreed and after 10 minutes, he stopped near a house and said, "wait here for sometime, I'll be back". I got backed up with all my fear. I nodded my head. After he his head disappeared in the building, I jumped off the rickshaw and ran. I know I'm somewhere near my house, but not sure, where I'm and in which direction I'm heading to. I was running for about 10 mins on the road. Very few people where there on the roads ( Again I cursed the SUNDAY).

After a moment, I saw my uncle walking on the roads. I went near him. He was surprised and took me to my home. I told everything to my mom and she started laughing at me. I was getting angry on her. Later she gave me a good coffee and I came outside the balcony to have it. To my shock, I saw the rickshaw man standing outside some two house from my gate and looking here and there. I ran back to my mom and told her, " see that guy has come here itself, he is going to kidnap me". And I started crying. She came outside and went to that rickshaw man. He handed over something to her and he left.

Mom came back to me and asked where is my bag? I just then remembered, I left my bag in the rickshaw itself. My mom gave the bag to me and said," the rickshawala gave this bag to you. He was supposedly, going to his house to say his children, he will be late for the day, by then you have jumped out and came home."

I felt very embracing. I wanted to say sorry to the rickshawman for thinking wrongly aboiut him, but he wasn't there. I haven't seen him after that even near his house. I'm still searching for him, hope to find soon.